ανθυπνωτικός

-ή, -ό

αυτός που καταπολεμά τον ύπνο, την υπνηλία.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ανθ-* + υπνωτικός. Η λ. ανθυπνωτικόν, το μαρτυρείται από το 1877 στον λόγιο και συγγραφέα Εμμανουήλ Ροΐδη].